ben geçen pazartesi günü, her sabahki gibi servise koştururken, kaldırıma takılıp yere yapıştım.
takıldığım anda düşeceğimi düşünmemiştim. nasıl oldu bilmiyorum, ama kendimi burnumun üstünde buldum. kalktım, burnumun kaşımla birleştiği yerden kan damladı, ama elim daha çok ağrıyordu.
servis gözümün önünde benden umudu kesip, hareketlendi. servisçiyi arayıp düştüğümü ve beni beklemelerini söyledim.
sol elimdeki ağrı bir kırıktan kaynaklanıyordu. ahan da bu kemik. burnuma da dikiş atıldı. beş tane. şimdi evdeyim. 10 gündür. 10 gün daha evdeyim kısmetse. en güzel yanı da bu.
bılok'a gelince; ne zamandır istiyodum, yaptım.... hayırlısı bakalım.
